Broederschap van de boog / Phoenix ronde, 5 & 6 oktober 2019 … binnen vóór de regen.
Een rit langs nevelige velden bracht mij op een -overigens stralende- zaterdagochtend bij natuurcamping “de Hoogte” te Eesveen. Een opkomende griep deed me ‘s ochtends nog even twijfelen, maar ik kan alvast verklappen dat ik blij ben dat ik ging.
Het was de eerste keer dat ik de Phoenix ronde zou schieten en had geen idee wat te verwachten. Althans … er waren wel wat foto’s voorbij gekomen van voorgaande jaren; schutters op een soort evenwichtsbalk boven een vijver … stond ons dat te wachten?
Inschrijving, baanindeling, consumptiekaart oppikken, alles verliep gesmeerd. Zodoende was er nog voldoende tijd om onder het genot van een goeie kop koffie wat bij te kletsen op de ruimschoots voorhanden zitbanken in de forse partytent bij de catering.
Na een korte, heldere briefing (“niet in het bootje klimmen, de organisatie vist de gemiste pijlen wel uit het water”) 
trokken we het fantastisch mooie, gevarieerde terrein in. Vierendertig doelopstellingen in heuvelachtig gemengd bos, heidevelden, houtwallen, grasvlakten, sloten en vijvers wisselen elkaar af. Ik schat zo’n 60 á 70 beesten opgesteld met veel variatie en aandacht voor detail en natuurlijke interactie maakte de ronde interessant en afwisselend.
Naast de standaard 3-pijlen doelen waren er behoorlijk wat double- en triple-hunters, een paar keuze doelen, een uitdagend lange afstand schot (100+ meter), een vleermuis aan een kabelbaantje en een plus-minnetje. Aangepaste puntentelling bij de niet-standaard doelen hield de onderlinge score-verschillen veelal binnen de perken en het toernooi spannend.
Door ruimhartige -maar niet overdreven- toepassing van backstops en netten bleef het pijlenzoeken en de daarmee 
samenhangende opstoppingen beperkt, de doorstroming op het parcours verliep over het algemeen vlot en de scorebriefjes konden tijdig worden ingeleverd.
De weersomstandigheden waren de hele zaterdag goed, beetje winderig af en toe misschien, maar droog en vaak zonnig, vooral ‘s morgens had een verblindend ochtendzonnetje bij sommige schoten nog wel voor complicaties gezorgd.
Zondag was het aanmerkelijk frisser en de verwachting was regen in de na-middag. Wellicht hadden de pacoursbouwers hiermee rekening gehouden. Vrijwel alles stond anders en -naar mijn gevoel- iets gemakkelijker (of schoten we gewoon beter op zondag?) In elk geval waren de meeste groepen een uur of meer sneller rond dan zaterdag, zodat de hele ronde, inclusief de prijsuitreiking voor de regen was afgehandeld.
Al met al vond ik het een geweldig geslaagd weekend, goed uitgezette, uitdagende en afwisselende parcoursen in een schitterend natuurgebied, vlekkeloze organisatie en goeie catering, wat wil je nog meer? Voor mij de eerste- maar vast niet de laatste Phoenix ronde.
Met dank aan allen die zich hebben ingezet om dit mogelijk te maken,
Gerard Geertjes
